Enn af áfengismálum

Mér er hugsað til þess hvers vegna Íslendingar hafa breytt skoðunum sínum á áfengi. Í byrjun síðustu aldar, á svipuðum tíma og áfengissölubannið var í Bandaríkjunum, samþykkti íslenska þjóðin að banna sölu á áfengi á Íslandi. Þetta var ekki gert af fáum mönnum í þinginu heldur kaus þjóðin þetta og samþykkti með meirihluta atkvæða.

Núna tæpum hundrað árum seinna er eins og umburðalyndi gagnvart vínsölu og víndrykkju hafi aukist allverulega. Það þykir jafnvel vera púkó að drekka ekki áfengi. Því spyr ég hvað hefur breyst á þessari öld? Hefur það komið í ljós með nýjum rannsóknum að áfengi sé skaðminna en menn töldu í kringum 1900 eða eru færri og færri Íslendingar að verða ofdrykkju að bráð?

Mér finnst líklegra að máttur auglýsinga og peninga hafi meira um þetta að segja. Aðgengi, þá í lengri opnunartíma og fleiri verslunum og dýrkun á áfengisdrykkju hefur líka breyst talsvert. Hverjir eru að halda víndýrkun að fólki? Af hverju þykir það allt í einu fínt að drekka léttvín með mat? Hér áður fyrr þótti það að drekka áfengi vera merki um veikleika og neikvætt í flestum skilningi.

Er kannski ástæðan sú að fyrirtækin sem selja og framleiða áfengi séu að styðja og styrkja þessa ímynd við sem flest tækifæri. Nú er bannað að auglýsa áfengi á Íslandi. Eða hvað???

Mér finnst vanta gagnrýna umfjöllun um þetta sem er ekki leidd af tilfinningasemi og fyrirtækjum sem sjá sér hag í aukinni sölu áfengis. Og hvernig dettur þingmanni sem hefur verið tekinn ölvaður undir stýri að koma með frumvarp um frjálsa sölu á áfengi?? Líttu þér nær maður!

Upphafið

Hvað get ég sagt annað en það að ástæðan sé aðallega sú að ég hef svo margt að segja og alltof fáir sem nenna að hlusta :D Ég held að það fyrsta sem ég vilji skrifa um sé auðvitað það að ég er búinn að missa mikið álit á þingheimi. Ástæðan... Háttvirtir Þingmenn virðast margir hverjir rökstyðja ákvarðanir sínar og skoðanir með orðunum "mér finnst, ég trúi og ég held að...."

Hvernig stendur á því að háskólamenntað fólk telur þetta vera góðar röksemdarfærslur og enginn virðist gagnrýna svona vinnubrögð? Skýrasta  dæmið er umfjöllun um áfengissölu í matvöruverslunum og hvet ég fólk til að kynna sér umræðu þeirra með þetta í huga. Lýðheilsustöð og fagaðilar aðrir eins og SÁÁ hafa komið með rannsóknir á rannsóknir ofan sem sýna það að allar svona breytingar munu auka neyslu á áfengi sem síðan eykur beinan kostnað á heilbrigðiskerfið og félagsþjónustu en háttvirtir þingmenn virðast bara fussa og sveia yfir þessu og endurtaka svo " ég trúi því...."

Hvar er fagmennskan?